چشم انداز وسیع را با پانورامیک از آن خود کنید

ردیابی اشخاص در سراسر فضاهای باز و عریض بدون هیچ نقطه کوری می تواند چالش برانگیز باشد. این موضوع در کاربردهای مشخصی مانند یک خرده فروشی، بانکداری و دیگر محیط های تجاری مهم که می خواهیم از زمانی که یک شخص به منطقه تحت نظارت وارد می شود تمام حرکات وی در نظارت ویدئویی تصویربرداری شود، به چشم می آید.

هر قدر هم که دوربین های IP پیشرفته شده باشند، باز هم تصویربرداری با یک دید ۳۶۰ درجه کامل، حتی با چندین دوربین نصب شده بدون هیچ نقطه کوری، یک چالش است. گرچه دوربین های PTZ نظارت ۳۶۰ درجه را ارائه می کنند، ولی ممکن است رویدادهای مهم در قسمت دیگری از منطقه تحت پوشش را از دست بدهند، زیرا در هر لحظه تنها قسمتی از تمام صحنه را فیلم برداری می کنند. وقتی یک حادثه در حال رخ دادن است، ممکنست PTZ ها در جهت نادرست باشند که منجر به از دست دادن یک فرصت در تصویربرداری نظارت ویدئویی می شود؛ بنابراین دوربین های پانورامیک برای کاربردهایی که نیاز به دید ۳۶۰ درجه کامل دارند، مفید واقع می شوند.

دوربین های پانورامیک ها را به چشم یک دوربین تخصصی که مقرون به صرفه است نگاه می کنند. برای مثال در گذشته، چندین دوربین باید به سختی برای پوشش یک پارکینگ یا استادیوم نصب می شدند. امروزه، استفاده از یک دوربین پانورامیک برای پوشش مشابه به مجوزهای نرم افزار کمتر و زیرساخت شبکه، کابل و منبع های تغذیه کمتر برای صرفه جویی در هزینه نیاز دارد.

دوربین های پانورامیک نه تنها تعداد دوربین های مورد نیاز برای بازگشت سرمایه را به حداقل می رسانند، بلکه در بحث زیبایی شناسی و توانایی ها و قابلیت های بیشتر نیز امتحان خود را پس داده اند.

دوربین های پانورامیک معمولا با توانایی های تصویربرداری ۱۸۰درجه و ۳۶۰درجه و دو مدل در دسترس هستند: یک لنز fisheye یا یک محفظه که چندین سنسور دوربین را احاطه می کند. لنزهای Fisheye یک تصویر نیم کره ای یا پانورامیک وسیع با مقداری انحراف فراهم می کنند که در آن نرم افزار پردازش ویدئویی می تواند سطح های انحراف را کاهش دهد. یک دوربین چند سنسوره از چند دوربین جدا برای فراهم کردن تصاویر جدا استفاده می کند یا از الگوریتم های stitching ویدئویی برای فراهم کردن دیدهای پانورامیک یکپارچه، به طور معمول بین ۱۸۰ درجه و ۳۶۰ درجه استفاده می کند.

راهنمای نصب

یک دوربین پانورامیک تنها نیاز به کمی اقدامات خاص در طول نصب دارد تا تضمین کند بزرگ ترین ناحیه را تصویر برداری کرده و بهترین کیفیت ویدئویی ممکن را فراهم می کنند. در ادامه ۵ نکته مهم را برای نصب و راه اندازی آسانتر بیان می کنیم:

۱٫ جانمایی:

بسیار مهم است که انتظار کاربر نهایی از تکنولوژی، از جمله سطح جزئیات و وضوح مطلوب را درک کنیم. مطمئن شوید که دوربین در مناطق با ترافیک سنگین در فضاهای باز نصب شده باشد و از قرار دادن دوربین در دید یک شیء مانع یا یک شیء دائم در حال حرکت اجتناب کنید. برای یک دید ۳۶۰ درجه، دوربین را در یک گوشه قرار ندهید.

۲٫ نصب:

محل نصب مناسبی را مشخص کنید که شرایط لازم کاربری را داشته باشد. کیفیت تصویر لازم را انتخاب کرده و طبق آن محاسبه کنید؛ آیا سطح نظارت و شناسایی مناسب است یا این که آیا به تصاویر سطح تشخیص هویت نیاز دارد؟ نتایج بسته به این که دوربین در چه ارتفاعی نصب شده و اشیاء چه قدر از آن دور هستند، تغییر می کند. دوربین را حداقل ۱۵ تا ۲۰ فوت (۴٫۶۰ تا ۶٫۱۰ متر) بالای سطح زمین نصب کنید و برای هر ۱۰ فوت (۳٫۰۵ متر) که دوربین بالای سطح زمین نصب شده است، دوربین را ۱۰۰ فوت (۳۰٫۴۸ متر) به سمت افق نشانه گیری کنید. این نسبت اشکالات تصویر را به حداقل خواهد رساند و انحنای صحنه را کاهش خواهد داد. در نظر داشته باشید که برای هر ۱۰ فوتی که دوربین بالای زمین نصب شده باشد، یک نقطه کور ۱۰ فوتی در زیر دوربین وجود خواهد داشت. برای مثال، یک دوربین نصب شده به فاصله ۲۰ فوت بالای زمین باید ۲۰۰ فوت به سمت افق جهت گیری شده باشد که یک نقطه کور ۲۰ فوتی زیر دوربین تولید خواهد کرد.

تصویر: دوربین را حداقل ۱۵ تا ۲۰ فوت (۴٫۶۰ تا ۶٫۱۰ متر) بالای سطح زمین نصب کنید و برای هر ۱۰ فوت (۳٫۰۵ متر) که دوربین بالای سطح زمین نصب شده است، دوربین را ۱۰۰ فوت (۳۰٫۴۸ متر) به سمت افق نشانه گیری کنید.

۳٫ ابزار:

از ابزار و سخت افزارهای نصب مناسب برای محیط استفاده کنید. دوربین ها در کاربردهای داخلی باید در IP66 یا بالاتر رتبه شده باشند و از یک محفظه یا داکت برای پوشش و محافظت از سیم کشی استفاده کنند. برای تایید این که انتظارات خریدار شما برآورده شده است و این که تمام قسمت های سیستم – دوربین، کلید و سیستم VMS – با یکدیگر کار می کنند، یک test bed بسازید.

۴٫ وضوح:

کیفیت تصویر لازم را معین کنید و مطمئن شوید که انتظارات کابر نهایی با کیفیت خروجی سازگار باشد. انجام امتحان ها و نمونه آزمایشی های زنده به به حداقل رساندن خطاهای احتمالی یا انتظارات غیر واقعی کمک می کند. برای مشخص کردن سطح وضوح مناسب و صحیح برای دوربین، اول فاصله محل نصب دوربین تا محدوده شناسایی را که حداکثر فاصله ای است که شما می خواهید ببینید، اندازه بگیرید. سپس، معین کنید که دوربین در واقع چند پیکسل در دسترس دارد – به آسانی میدان دید را برحسب فوت بر پیکسل های افقی کلی دوربین تقسیم کنید تا تعداد پیکسل ها در هر فوت (PPF) را به دست آورید. هر چه میدان دید وسیع تر شود، هر پیکسل بیشتر کشیده می شود و پیکسل های موجود کمتری برای رویت در هر نقطه از تصویر خواهد بود. برای مثال، اگر میدان دید افقی ۴۰ فوت باشد، استفاده از یک دوربین ۴ مگاپیکسلی با یک تصویر ۲۶۸۸ پیکسل، ۶۷ پیکسل درفوت به همراه خواهد داشت. با داشتن روشنایی کافی، ۶۷ پیکسل بر فوت برای تصویر برداری از چهره یک شخص یا پلاک از روی یک ماشین مشکوک کافی است.

۵٫ ذخیره سازی:

شرایط لازم محل ذخیره سازی و پهنای باند را مشخص کنید و مطمئن شوید که یک رکوردر ویدئویی شبکه ای (NVR) انتخاب کرده اید که تعداد و اندازه درست هارد درایوها برای ذخیره سازی اطلاعات شما را داشته باشد.

اخبار روز صنعت : https://iranalarm.com/